Biografie i wspomnienia - co czytać?
Upływającego czasu nie da się zatrzymać. Wszystkie chwile mijają bezpowrotnie. Literatura wspomnieniowa może ocalić przed zapomnieniem ważne momenty. Biografie i wspomnienia to poruszające napisane przez życie książki.
Czytanie książek to przyjemna i atrakcyjna forma spędzania czasu wolnego. Zróżnicowanie literatury pozwala zaspokoić oczekiwania czytelników. Możliwość dokonywania wyboru pomiędzy wieloma gatunkami i podgatunkami literackimi gwarantuje, że każdy będzie w stanie odnaleźć interesującą pozycję. Co ciekawe, nie zawsze mamy ochotę czytać fikcje. Nierzeczywiste opowieści potrafią zaskakiwać, magnetyzować zawrotnym tempem akcji, czy przykuwać uwagę pełną zagadek i tajemnic fabułą. Wiemy jednak, że są to treści wyobrażone. Dużym zainteresowaniem cieszą się prawdziwe historie. Zdarzenia, które wydarzyły się naprawdę, poruszają nas najbardziej.
Biografie znanych i niekoniecznie znanych ludzi
http://www.psychoskok.pl/aktualnosci/biografie-znanych-niekoniecznie-znanych-ludzi/
Biografie i wspomnienia to książki „napisane przez życie’’. Czytając je, poznamy prawdę na temat minionych zdarzeń. Literatura wspomnieniowa pozwala poznać losy autentycznych postaci. Życie innych inspiruje, skłania do refleksji i zachęca, by zadumać się nad własnym losem. W trakcie czytania zrozumiemy, że czas i miejsce potrafią determinować ludzką drogę. Emocjonując się perypetiami innych, odczujemy, że w pewnym stopniu stają nam się bliscy. Choć nigdy najpewniej nie zdołamy osobiście ich poznać, będziemy korzystać z ich doświadczeń i wiedzy.
Poznajmy biografie i wspomnienia, które warto przeczytać. Ich autorzy postarali się pozostawić po sobie ważny przekaz. Cenne przemyślenia oraz budzące emocje minione chwile zainspirują nas do reminiscencji. Wielokrotnie się uśmiechniemy, zadumamy, a nawet wzruszymy.
Książką, która zasługuje na uwagę to zdecydowanie książka Ewy Domańskiej gatunku true story. Życie to pasja, którą chwytam garściami. Choć bywa trudne nie musi być czarne ani szare. Od nas zależy jakie będzie miało barwy. Jeśli masz ochotę na dawkę dobrej energii, przesłanie z humorem, trochę głębokich refleksji, szczyptę cynizmu, a wszystko to okraszone muzycznym collage’em - zapraszam w wyjątkową podróż. Jestem osobą niewidomą, chętnie podejmującą nowe wyzwania. Zabiorę Cię w przestrzenie, jakich dotąd nie znałeś.
Kolory życia to niekonwencjonalny projekt składający się z dwóch części, które są ze sobą spójne. Pierwsza to piosenki. W ich tekstach zawarte są moje osobiste przemyślenia na temat życia. Muzyka natomiast podkreśla ich walor emocjonalny. Druga część to 12 tekstów, w których opisuję jaką przebyłam drogę, by stworzyć ten projekt. Nie przypadkowo dobrałam autobiograficzne fakty. To one przeprowadziły mnie przez kręty labirynt życia i pokazały otwartą, nieograniczoną przestrzeń.
Biografie znanych i niekoniecznie znanych ludzi to wyjątkowe pozycje. Każda z nich napisana jest w jedyny w swoim rodzaju, niepowtarzalny sposób. Wspomnienia spisywane bywają niczym pamiętniki, przybierają formę literacką, a nawet naukową. Zawsze jednak przybliżają wycinki minionej rzeczywistości.
Przepełniona nadzieją biografia, którą należy przeczytać to „Balans”. Przybliża ona dramatyczną historię młodego żużlowca, Sönke Petersena. Jak każdy świetnie zapowiadający się sportowiec marzył on o karierze. Mordercze treningi, upór i samozaparcie, miały doprowadzić go do celu. Niestety. Groźny wypadek na torze brutalnie odmienił życie Sönke. Zderzenie z bandą uszkodziło jego kręgosłup. W jednej niespodziewanej chwili ze sprawnego młodzieńca przemienił się w zależnego od innych niepełnosprawnego. Petersen nigdy nie stracił jednak nadziei. Wciąż balansuje na granicy mocy i niemocy, wierząc, że kiedyś jeszcze wsiądzie na motor. Ta biografia motywuje, by nigdy nie tracić nadziei.
„Nigdy nie zwątpiłem w moją podróż po sprawność. Wiem, że przeznaczenie odebrało mi zdrowie i wierzę, że gdzieś tam w gwiazdach, zapisany jest dzień, kiedy wstanę. Nie wiem, jak długo będę na to czekał, ale się doczekam...” - Sönke Petersen
„Droga Tadeusza Mazowieckiego” to biograficzny ukłon w stronę jednego z architektów współczesnej Polski. Poznamy najważniejsze fakty z życia Premiera. Tadeusz Mazowiecki był wybitnym politykiem. Działania, które podejmował, znajdowały wielu zwolenników oraz przeciwników. Do dziś wiele kwestii związanych z premierem budzi kontrowersje. W trakcie lektury dowiemy się dlaczego. Zrozumiemy, na czym polegał fenomen założyciela III RP - Tadeusza Mazowieckiego. Zebrane w książce najważniejsze informacje i fakty, przybliżają drogę, jaką Mazowiecki odbył od statusu dziennikarza, czynnego działacza społecznego, a następnie posła na sejm PRL, aż do dnia, gdy został ojcem założycielem III RP. Do dziś zadziwia, że Premier Mazowiecki zdołał połączyć nurt marksizmu z tradycją i wiarą.
„Mogę być premierem dobrym lub złym, ale nie zgodzę się być premierem malowanym”. – Tadeusz Mazowiecki
Wspomnienia okraszone humorem, współtwórca serialu „Alternatywy 4”, Janusz Płoński zebrał w pozycji zatytułowanej „Kandydat na prezydenta”. Cenne, momentami dosadne spostrzeżenia znanego scenarzysty, dziennikarza i dokumentalisty, skłonią nas do wielu wartościowych przemyśleń. Autor nie stroniąc od autoironii, zdradził, w jaki sposób koleje losu wpłynęły na jego światopogląd społeczno-polityczny. Wyczerpująca fabuła jest niczym dyskusja tocząca się wokół codzienności. Kandydat na prezydenta nie pominął tak ważnych tematów, jak powstanie PPPP – Polskiego Państwa Prawdziwych Polaków. Zachowanie dystansu do siebie i świata sprawia, że tę pozycję czyta się łatwo i przyjemnie. Nawet najtrudniejsze zagadnienia, dzięki ironii zdają się „weselsze”.
„Nie mam ambicji, by opowiadać prawdę i tylko prawdę. Kusi mnie blaga i przewrotność, nęci wygłup, a nie powaga. Wolę szalony chaos niż zdrowy porządek. Niestety nie ma doskonałego łgarstwa. Tak więc, mimo wielkich chęci, w wielu przypadkach nie udało mi się uciec od prawdy...”. – Janusz Płoński
Charakterystyczną formą biografii pozostają autobiografie. To na ich łamach autorzy pragnący ocalić przed zapomnieniem wycinki z własnego życia, opisują wspomnienia. Tego rodzaju pozycje stają się pamiątkami, kryjącymi w sobie ważny przekaz dla potomnych.
„Zatrzymać czas” to autobiografia, która postawi przed nami fundamentalne pytanie. Jak żyć, żeby pod koniec życia móc spojrzeć sobie w oczy? Los bywa psotny i nieprzewidywalny. Bez względu na wszystko, zaistniałe sytuacje wymagają podjęcia konkretnych kroków. Czy usprawiedliwia to ewentualne popełnione błędy? Nad podobnymi kwestiami w trakcie lektury będziemy wielokrotnie się zastanawiać. Poznamy bowiem opowieść o doświadczonym przez życie człowieku. Zrozumiemy, że pojedyncze chwile tworzą ludzką ścieżkę. Autor wspomniał wiele skomplikowanych, trudnych momentów, ale również tych pełnych szczęścia i nadziei. Tę pozycję przepełnia bowiem optymizm.
„Każdy kolejny rok przynosił nowe osiągnięcia. Za stawem pobudował czworaki, zatrudniając kilka rodzin do pracy w polu i oborze. Cały świat runął nagle 1 września 1939 roku...”. – Stanisław Smoleński
Historię miasta połączoną z autobiograficznymi wątkami odnajdziemy w książce „Piła mojego dzieciństwa i młodości. Wspomnienia”. Doświadczony autor, Arno Giese z zamiłowania fotoreporter i publicysta powraca pamięcią do najpiękniejszych momentów swojego życia. Po latach spędzonych poza granicami kraju i pracy na rzecz Polonii sentymenty wiodą go wprost na teren Piły. Miasta, które po części ukształtowało jego życiową drogę. Zrozumiemy, dlaczego nigdy nie wolno zapominać „skąd mój ród”. Czas niesie ze sobą nieodwracalne przemiany. Zmieniają się ludzie oraz przestrzeń, w której istnieją. Dzięki wspomnieniom miejsca nigdy nie tracą jednak swojej wyjątkowości. Przekonamy się o tym w trakcie tej historyczno- autobiograficznej lektury.
„Chciałbym się z Czytelnikami tej książki jedynie podzielić, w możliwie lekkiej formie, moimi wspomnieniami z lat dzieciństwa i młodości w powojennej Pile. Powspominać wszystko to, co do tej pory udało mi się zachować w pamięci”. - Arno Giese
Zdzisław Brałkowski oddał w ręce czytelników wspomnieniowe pozycje ujęte w cykl „Zza zasłony czasu”. Spoglądanie wstecz pozwoliło autorowi z należytego dystansem ujrzeć minione dzieje. Dzięki temu prócz refleksyjnej zadumy natrafimy na optymistyczne, pełne humoru odniesienia do tego, co przeszłe. „Młodości szczęśliwa” to pierwsza część cyklu dedykowana młodzieży oraz dorosłym. Młodsi czytelnicy będą mieli okazję porównać realia, w jakich żyli ich dziadkowie i rodzice z własnymi, a odbiorcy dojrzali zadumać się nad własną przeszłością. Jest to pozycja z Grudziądzem w tle, która przeniesie nas do lat 60. i 70. XX wieku. Tekst czyta się łatwo i przyjemnie, ponieważ został ujęty w formie opowiadań.
Dramatyczne dzieje polskiej ludności na Wileńszczyźnie prezentuje natomiast druga część cyklu „Wileńszczyzna w miniony czas”. Tym razem zyskamy niepowtarzalną okazję, by wyruszyć na tytułowe tereny, gdzie toczą się losy dwóch rodzin. Niesprzyjające czas znaczących przemian politycznych zadecyduje o życiu wielu ludzi. O narodowości wielokrotnie zadecyduje wola urzędnika, a powojennej zmiany granic, nie da się powstrzymać. Zdarzą się momenty wzruszające, ale nie będzie brakować nadziei i szczęścia.
„Czas dorosłości” to trzecia część cyklu „Zza zasłony czasu”. W pozycji znajdziemy zbiór opowiadań obejmujących wspomnienia z lat 70. i 80. XX wieku. Ówczesne przemiany ekonomiczne i polityczne nie ułatwiały niczego. Młodzi ludzie wielokrotnie musieli wykazywać się ogromną pomysłowością. Bycie zaradnym stwarzało bowiem szansę na kształtowanie sprzyjającego losu. Na własnym przykładzie dowiódł tego autor, który opisał najciekawsze momenty ze swojej dorosłości.
Po każdą z części tego cyklu warto sięgnąć, ponieważ, jak zapewnił Zdzisław Brałkowski: "Tak, moje książki pozwalają właśnie "ocalić od zapomnienia" już minione czasy, ale jednocześnie są osnową, szkieletem, na którym mogę konstruować tekst już w beletrystycznej formie. Najczęściej z uśmiechem błąkającym się w kąciku ust... Cóż, umysł człowieka ma szczególną cechę - z przeszłości woli zapamiętywać zabawniejsze momenty”. - Zdzisław Brałkowski
Aleksander Janowski przygotował natomiast dla czytelników autobiograficzną Trylogię. Zawiera ona pozycje polecane fanom wspomnień oraz wszystkim chcącym podjąć się wykonywania zawodu tłumacza. Autor bowiem przez wiele lat sprawdzał się na stanowisku tłumacza rządowego. W trakcie lektury nie będzie brakować przydatnych informacji, ciekawostek oraz zabawnych momentów. „Tłumacz - reportaż z życia” to pierwsza część trylogii. To pozycja, która z pewnością zaciekawi osoby marzące o wykonywaniu zawodu tłumacza. Wskazane zostały cechy, jakie powinien posiadać tłumacz. Omówione zostały również wyzwania z jakimi, najpewniej przyjdzie mu się mierzyć.
„Tłumacz - reportaż z życia część 2” zawiera przede wszystkim opis doświadczeń zawodowych i prywatnych autora. Dla wielu osób najciekawszymi fragmentami tej pozycji będą opisy odnoszące się do wyjazdów służbowych. Dowiemy się bowiem na jakich zasadach autor odbywał spotkania między innymi z takimi osobistościami jak: Edward Gierek, Leonid Breżniew, Wojciech Jaruzelski, czy Fidel Castro.
„W cieniu cokołów” to natomiast ostatnia część Trylogii. Poznamy unikalne doświadczenia „statysty na arenie międzynarodowej”. Autor ze znanym sobie poczuciem humoru sięgnął do najważniejszych wspomnień. Wrażeń ponownie nie zabraknie, ponieważ wyraźnie przybliżone zostały wydarzenia przełomu lat 80. w Polsce i Europie Wschodniej… Każda z części Trylogii będzie wyśmienitą literacką podróżą.Przez treśc wiódł będzie nas autor, „wzorem Kolumba podróżujący bez GPS…”.
Biografie i wspomnienia to pozycje, po które warto sięgać. Dzięki nim poznamy wiele ciekawych osób i ich prywatne doświadczenia. Z całą pewnością przekonamy się, jak ogromny wpływ na ludzkie życie zawsze ma miejsce i czas. Zrozumiemy jednak, że bez względu na przeżyte doświadczenia, łączą nas odczuwane emocje.