Czym jest terapia DDA?
Terapia DDA to forma wsparcia psychologicznego skierowana do osób, które wychowywały się w rodzinie alkoholowej. Rozwinięte w dzieciństwie i młodości mechanizmy radzenia sobie w często krańcowo trudnych sytuacjach, w życiu dorosłym okazują się znaczącym problemem. Terapia DDA ma na celu „zamknięcie” bolesnej przeszłości.
Gdzie się podziało moje dzieciństwo, czyli syndrom DDA - http://www.psychoskok.pl/aktualnosci/sie-podzialo-dziecinstwo-czyli-syndrom-dda/
Wychowywanie się w domu, w którym jeden lub oboje rodziców/opiekunów borykało się z problemem alkoholizmu, zawsze napiętnowane jest cierpieniem. Pijący alkoholik nie jest w stanie zapewnić dorastającemu młodemu człowiekowi właściwych warunków. Brak poczucia bezpieczeństwa, niezaspokojone potrzeby emocjonalne oraz bezustanny chaos sprawia, że dzieci alkoholików rozwijają mechanizmy radzenia sobie w krańcowo trudnych sytuacjach. Dzięki temu są w stanie przetrwać trudny czas. Tego rodzaju „tarcza ochronna” w znacznym stopniu potrafi ułatwiać dzieciom i młodzieży radzenie sobie w często przerażających okolicznościach. Niestety w życiu dorosłym okazuje się bezużyteczna.
Lektury poruszające tematykę DDA - http://www.psychoskok.pl/tag-produktu/syndrom-dda/
U dzieci alkoholików najczęściej wyróżnia się cztery postawy. Bohater, czyli dziecko opiekujące się innymi, ale nie sobą. Bohater często ma silnie wykształcony system kontroli. By zasłużyć na pochwały i akceptację we wszystkim stara się być najlepszy. Błazen to postawa przyjmowana przez dzieci starające się rozładować w domu negatywne napięcia. Mają one poczucie, że to od nich zależna jest istniejąca sytuacja. Kozioł ofiarny to malec, który wzrasta z poczuciem winy. Ostatecznie bardzo często buntuje się, by dowieść, do czego jest zdolny, skoro uchodzi za najgorszego. Natomiast Cień jest dzieckiem, które stara się być niewidzialne. Lęk i nieumiejętność radzenia sobie w trudnej sytuacji prowadzi do zamknięcia się w sobie i wycofania.
Każda z przyjętych przez dziecko alkoholika postaw rzutuje na jego zachowanie w życiu dorosłym. Bohater ma potrzebę, by wszystko i wszystkich kontrolować. Często zatruwa życie otoczenia poprzez poczucie, że wszystko wie najlepiej. Błazen tak naprawdę nigdy nie dorasta i wszystko, co robi, potrafi obrócić w żart. Życie z nim najczęściej jest nieprzewidywalne. Kozioł ofiarny nie przestaje odczuwać poczucia winy, a dorosły Cień zawsze jest niepewny własnych możliwości i woli trzymać się na uboczu. Syndrom DDA to szereg problemów emocjonalnych, z którymi borykają się dorosłe dzieci alkoholików. Wyróżnia je lęk przed chaosem. Do charakterystycznych cech DDA zalicza się również: brak wiary w siebie i własne możliwości, poczucie niższości i zagrożenia, poczucie winy i wstydu, nieumiejętność odprężenia się, nieumiejętność budowania związków, lęk często wywołujący szereg objawów somatycznych, problemy z koncentracją, zachowania kompulsywne, problemy z intymnością, lęk przed porzuceniem czy wrogość i nieufność wobec innych. Syndrom DDA związany jest z szeregiem problemów emocjonalnych. Terapia DDA ma wyjść im naprzeciw. Co ciekawe, w wielu przypadkach dorosłe dzieci alkoholików zaczynają uświadamiać sobie, że powinny zacząć poszukiwać pomocy dopiero w wieku około 40 lat. Należy również podkreślić, że choć w samej Polsce żyją tysiące DDA, nie wszystkie z nich wymagają wsparcia terapeutycznego. Wszystko zależne jest od indywidualnej sytuacji, z jaką w dzieciństwie musiał zmagać się dorosły.
Terapia DDA ma na celu wsparcie pacjenta w przepracowaniu i zamknięciu bolesnej przeszłości na rzecz budowania niezaburzonej przyszłości. Często jest to bolesny i długotrwały proces. Powracanie wspomnieniami do najtrudniejszych momentów ma pozwolić DDA zrozumieć, skąd wzięły się jego dysfunkcjonalne sposoby myślenia i zachowania. Tego rodzaju analiza przeszłości pozwala na lepsze zrozumienie siebie i wypracowanie nowych, niezaburzonych sposobów radzenia sobie. Terapia DDA pogłębia świadomość pacjenta odnośnie do napotkanych przez niego trudności oraz przyczyn, z których wynikają. W jej trakcie pacjent uczy się między innymi oddzielać aktualne stany, potrzeby i emocje, od tych wyniesionych z patologicznego domu, a także brać odpowiedzialność za siebie i innych. Zajęcia terapeutyczne nastawione są także na przebudowywanie destrukcyjnych schematów i zastępowanie ich zdrowymi, mającymi umożliwić pełnowartościowe życie.
Terapia DDA może odbywać się na zasadzie indywidualnych sesji terapeutycznych DDA lub sesji grupowych. Każda z tych form niesie ze sobą wymierne korzyści. Pacjent ma prawo zdecydować, jaka forma pomocy będzie dla niego najbardziej opcjonalna. 12 Kroków DDA według współzałożyciela wspólnoty DDA, Tonego A., w ostatnim czasie zyskuje coraz większą popularność. Ta forma terapii odbywa się na zasadzie grupowych mitingów, podczas których uczestnicy stopniowo przechodzą proces terapeutyczny. Całemu procesowi przewodzi 12 ważnych punktów:
1. Przyznaliśmy, że jesteśmy bezsilni wobec skutków życia z alkoholizmem i, że przestaliśmy kierować własnym życiem.
2. Uwierzyliśmy, że siła większa od nas samych może przynieść nam klarowność.
3. Postanowiliśmy praktykować kochanie siebie oraz zaufać Sile Wyższej jakkolwiek ją rozumiemy.
4. Dokonaliśmy nieobwiniającego obrachunku naszych rodziców, ponieważ w gruncie rzeczy staliśmy się nimi.
5. Wyznaliśmy Naszej Sile Wyższej, sobie i drugiemu człowiekowi istotę porzucenia nas w dzieciństwie.
6. Staliśmy się całkowicie gotowi do rozpoczęcia procesu zdrowienia z pomocą naszej Siły Wyższej
7. Z pokorą zwróciliśmy się do naszej Siły Wyższej o pomoc w naszym procesie zdrowienia.
8. Zapragnęliśmy, aby się otworzyć na przyjęcie bezwarunkowej miłości od naszej Siły Wyższej.
9. Zapragnęliśmy akceptacji naszej własnej bezwarunkowej miłości poprzez zrozumienie, że nasza Siła Wyższa kocha nas bezwarunkowo.
10. Prowadziliśmy obrachunek osobisty, a także kochanie i akceptowanie siebie.
11. Poprzez modlitwę i medytację dążyliśmy do coraz doskonalszej więzi z naszą Siłą Wyższą, modląc jedynie o poznanie jej woli wobec nas oraz o siłę do jej spełnienia.
12. Staliśmy się przebudzeni duchowo w rezultacie tych kroków i kontynuujemy kochanie siebie oraz praktykowanie tych zasad we wszystkich naszych poczynaniach”. - z książki „The LaundryList” autorstwa Tonego A. I Dana F.
Alkoholizm rodzica zawsze odciska piętno na życiu dziecka. W wielu przypadkach traumy, których doświadczył dorastający młody człowiek, pozostawiają w jego psychice trwały ślad. Minione chwilę są jednak jedynie bolesną emocjonalną „pamiątką”. Przeszłości nie da się zmienić, ale przebaczenie może ułatwić wyznaczanie zdrowej, szczęśliwej przyszłości. Nie jest to łatwy proces, ale płynące z niego pozytywne korzyści, zauważalne są bardzo szybko. Przekonamy się o tym sięgając po powieść „Tatuaże podświadomości”. Jest to polecana książka o DDA. Główna bohaterka jest bowiem dorosłym dzieckiem alkoholika.
„Nie da się uciec od złej przeszłości, wydarzyła się i już zawsze będzie w nas. Trzeba ją oswoić, posadzić na kanapie niepamięci i żyć teraźniejszością”.- Grażyna Mączkowska, „Tatuaże podświadomości”.
Jak widać więc terapia DDA to forma pomocy, z której wiele osób powinno skorzystać. Tylko uporanie się z przeszłością i wypracowanie nowych, zdrowych schematów myślenia i zachowania, pozwala kształtować satysfakcjonują, wolną od lęku i negatywnych odczuć przyszłość.