Zobacz większe WPS040634
Nowy produkt
„Przebudzenie” to kolejny tom wierszy ważnych i potrzebnych. To głos człowieka zniewolonego – w tradycji, stereotypach, ale też rzeczywistym więzieniu; zniewolonego ludzką agresją, nienawiścią, strachem itd. Co ciekawe, poza głosem jednostki, poetka wypowiada się także w imieniu zbiorowości – mniejszości różnego rodzaju, społeczeństw biednych itp.
| Autor | Eliza Segiet |
| ISBN | 978-83-8119-864-6 |
| Wydawnictwo | Psychoskok |
| Rok wydania | 2021 |
| Oprawa | Miękka |
| Liczba stron | 84 |
| Waga w gramach | 100 |
| Wysyłamy w: | 48h - 72h + czas dostawy |
„Przebudzenie” to kolejny tom wierszy ważnych i potrzebnych. To głos człowieka zniewolonego – w tradycji, stereotypach, ale też rzeczywistym więzieniu; zniewolonego ludzką agresją, nienawiścią, strachem itd. Co ciekawe, poza głosem jednostki, poetka wypowiada się także w imieniu zbiorowości – mniejszości różnego rodzaju, społeczeństw biednych itp.
Poprzez poezję Eliza Segiet usiłuje zrozumieć mechanizmy rządzące światem. Bada istotę zła, bada jego źródło, ale przede wszystkim szuka metod, jakimi można je pokonać. Nieodmiennie w tych wierszach wybrzmiewa prawo człowieka do wolności, do spokoju i do życia w ogóle. Autorka zwraca się od ogółu do szczegółu – od ludzkości w sensie globalnym do pojedynczego człowieka, np. zamkniętego w więzieniu swojej choroby. Ważny w twórczości poetki jest motyw czasu, który i tu jest dostrzegalny.
Tym razem jednak Eliza Segiet zwraca uwagę nie tylko na życie zmierzające ku śmierci, lecz i na to, co nastąpi, gdy przyjdzie kres. Z kategorią czasu łączy kwestię pamięci. I tu skupia się na wielkich dziełach artystycznych, przypominającym i o ich twórcach, a także i o istotnych zagadnieniach, które przecież często symbolizują. Historia wykuta w skałach, odmalowana na muralach i płótnach, widoczna w instalacjach z elementów natury itp.
Poprzez poezję Eliza Segiet usiłuje zrozumieć mechanizmy rządzące światem. Bada istotę zła, bada jego źródło, ale przede wszystkim szuka metod, jakimi można je pokonać. Nieodmiennie w tych wierszach wybrzmiewa prawo człowieka do wolności, do spokoju i do życia w ogóle. Autorka zwraca się od ogółu do szczegółu – od ludzkości w sensie globalnym do pojedynczego człowieka, np. zamkniętego w więzieniu swojej choroby. Ważny w twórczości poetki jest motyw czasu, który i tu jest dostrzegalny.
Tym razem jednak Eliza Segiet zwraca uwagę nie tylko na życie zmierzające ku śmierci, lecz i na to, co nastąpi, gdy przyjdzie kres. Z kategorią czasu łączy kwestię pamięci. I tu skupia się na wielkich dziełach artystycznych, przypominającym i o ich twórcach, a także i o istotnych zagadnieniach, które przecież często symbolizują. Historia wykuta w skałach, odmalowana na muralach i płótnach, widoczna w instalacjach z elementów natury itp.
Poezja przeciw otaczającemu nas złu
Eliza Segiet pokazuje nam, że wszechobecne zło może mieć bardzo różny charakter na przestrzeni dziejów. Upomina się jednak o przestrzeganie praw człowieka, wypowiadając się przeciw wojnie, prześladowaniom i rasizmowi. Zauważa, że świat się zmienia – niekoniecznie jednak zmierza w dobrym kierunku… Można by się obawiać, że niestety niektóre z tych zmian posiadają charakter trwały. Poetka apeluje więc o przebudzenie, opamiętanie się i chyba jednak o globalne przewartościowanie, byśmy stali się chociaż odrobinę lepsi względem siebie i innych w życiu codziennym.
https://mojaprzestrzenkultury.pl/archiwa/2914
Współpraca z adwokatem może być bardzo wartościowa dla każdego, kto znajduje się w sytuacji wymagającej wsparcia prawnego. Adwokaci są ekspertami w dziedzinie prawa i mają wiedzę oraz doświadczenie, które pozwala im pomóc swoim klientom w rozwiązywaniu trudnych spraw prawnych....
Czy wiesz, że ponad 400 milionów ludzi w 20 krajach na świecie posługuje się językiem hiszpańskim? Co więcej, to drugi najpopularniejszy język świata, ale używany częściej w komunikacji niż chiński Poza tym jest łatwy do nauki, dlatego już po pierwszych zajęciach w dobrej szkole można mówić całymi zdaniami....
