Nasz sklep tylkorelaks.pl używa plików cookies (tzw. ciasteczka) w celach statystycznych, reklamowych oraz funkcjonalnych. Dzięki nim możemy indywidualnie dostosować stronę do twoich potrzeb. Każdy może zaakceptować pliki cookies albo ma możliwość wyłączenia ich w przeglądarce, dzięki czemu nie będą zbierane żadne informacje.


Więcej informacji w zakładce: Polityka prywatności


Korzystając ze strony Akceptujesz powyższą treść.
Obniżka! przedsprzedaż Przebudzenie Zobacz większe

Przebudzenie

WPS040634

Nowy produkt

 

„Przebudzenie” to kolejny tom wierszy ważnych i potrzebnych. To głos człowieka zniewolonego – w tradycji, stereotypach, ale też rzeczywistym więzieniu; zniewolonego ludzką agresją, nienawiścią, strachem itd. Co ciekawe, poza głosem jednostki, poetka wypowiada się także w imieniu zbiorowości – mniejszości różnego rodzaju, społeczeństw biednych itp.

Więcej szczegółów

AutorEliza Segiet
ISBN978-83-8119-864-6
WydawnictwoPsychoskok
Rok wydania2021
OprawaMiękka
Liczba stron84
Waga w gramach100
Wysyłamy w:48h - 72h + czas dostawy

„Przebudzenie” to kolejny tom wierszy ważnych i potrzebnych. To głos człowieka zniewolonego – w tradycji, stereotypach, ale też rzeczywistym więzieniu; zniewolonego ludzką agresją, nienawiścią, strachem itd. Co ciekawe, poza głosem jednostki, poetka wypowiada się także w imieniu zbiorowości – mniejszości różnego rodzaju, społeczeństw biednych itp.

 

Poprzez poezję Eliza Segiet usiłuje zrozumieć mechanizmy rządzące światem. Bada istotę zła, bada jego źródło, ale przede wszystkim szuka metod, jakimi można je pokonać. Nieodmiennie w tych wierszach wybrzmiewa prawo człowieka do wolności, do spokoju i do życia w ogóle. Autorka zwraca się od ogółu do szczegółu – od ludzkości w sensie globalnym do pojedynczego człowieka, np. zamkniętego w więzieniu swojej choroby. Ważny w twórczości poetki jest motyw czasu, który i tu jest dostrzegalny.

 

Tym razem jednak Eliza Segiet zwraca uwagę nie tylko na życie zmierzające ku śmierci, lecz i na to, co nastąpi, gdy przyjdzie kres. Z kategorią czasu łączy kwestię pamięci. I tu skupia się na wielkich dziełach artystycznych, przypominającym i o ich twórcach, a także i o istotnych zagadnieniach, które przecież często symbolizują. Historia wykuta w skałach, odmalowana na muralach i płótnach, widoczna w instalacjach z elementów natury itp.

 

Poprzez poezję Eliza Segiet usiłuje zrozumieć mechanizmy rządzące światem. Bada istotę zła, bada jego źródło, ale przede wszystkim szuka metod, jakimi można je pokonać. Nieodmiennie w tych wierszach wybrzmiewa prawo człowieka do wolności, do spokoju i do życia w ogóle. Autorka zwraca się od ogółu do szczegółu – od ludzkości w sensie globalnym do pojedynczego człowieka, np. zamkniętego w więzieniu swojej choroby. Ważny w twórczości poetki jest motyw czasu, który i tu jest dostrzegalny.

 

Tym razem jednak Eliza Segiet zwraca uwagę nie tylko na życie zmierzające ku śmierci, lecz i na to, co nastąpi, gdy przyjdzie kres. Z kategorią czasu łączy kwestię pamięci. I tu skupia się na wielkich dziełach artystycznych, przypominającym i o ich twórcach, a także i o istotnych zagadnieniach, które przecież często symbolizują. Historia wykuta w skałach, odmalowana na muralach i płótnach, widoczna w instalacjach z elementów natury itp.

Oceń 
2021-11-02

Poezja przeciw otaczającemu nas złu

Eliza Segiet pokazuje nam, że wszechobecne zło może mieć bardzo różny charakter na przestrzeni dziejów. Upomina się jednak o przestrzeganie praw człowieka, wypowiadając się przeciw wojnie, prześladowaniom i rasizmowi. Zauważa, że świat się zmienia – niekoniecznie jednak zmierza w dobrym kierunku… Można by się obawiać, że niestety niektóre z tych zmian posiadają charakter trwały. Poetka apeluje więc o przebudzenie, opamiętanie się i chyba jednak o globalne przewartościowanie, byśmy stali się chociaż odrobinę lepsi względem siebie i innych w życiu codziennym.

https://mojaprzestrzenkultury.pl/archiwa/2914


    Napisz swoją opinię!

    Napisz opinię

    Przebudzenie

    Przebudzenie

     

    „Przebudzenie” to kolejny tom wierszy ważnych i potrzebnych. To głos człowieka zniewolonego – w tradycji, stereotypach, ale też rzeczywistym więzieniu; zniewolonego ludzką agresją, nienawiścią, strachem itd. Co ciekawe, poza głosem jednostki, poetka wypowiada się także w imieniu zbiorowości – mniejszości różnego rodzaju, społeczeństw biednych itp.

    

    30 innych produktów w tej samej kategorii: