Wiersze 1970-2020

Poezja to inny świat – dużo bardziej emocjonalny, zmysłowy. Wiersze Józefa Plessa są bardzo różnorodne. Autor pisze na obczyźnie i w ojczyźnie, ale zawsze w języku ojczystym. W jego wierszach nie znajdziemy wulgaryzmów, nawet wówczas, gdy pisze o tematach trudnych. Znajdziemy tu wiele wierszy z miłością w tle, tęsknotę, wspomnienia.

Autor opisuje życie, przeszłość, wspomina, analizuje, przedstawia różne historie. Przenosimy się w przeszłość, płyniemy wraz z poezją, a życie toczy się obok. Niezwykle wzruszające są również wiersze, które powstały po śmierci jego ukochanego dziecka. Te żałobne wiersze są pełne znaków zapytania, poszukiwania odpowiedzi, gdybania i obwiniania – bo człowiek zawsze szuka winy w sobie lub innych, zawsze zastanawia się, co by było gdybym… Uczucia pustki, ciszy, straty, przejmującego bólu i tęsknoty przepełniały serce poety i to właśnie poezja stała się jego wybawieniem, nośnikiem tych smutnych emocji, uwolnieniem serca i głowy od natrętnych myśli. Po nich następuje zwrot w kierunku modlitwy i Matki Boskiej określanej w różny sposób w zależności od miejsca i tego kim w danym momencie dla nas jest, np. pocieszycielką. Autor poświęcił również kilka wierszy niezwykłym kobietom – Amazonkom, zarówno tym legendarnym, jak i współczesnym, które z nie mniejszą odwagą i determinacją walczą z chorobą, strachem, wstydem czy bezradnością i nigdy się nie poddają. I znów pojawia się temat miłosny – autor pisze o miłości szczęśliwej, radosnej, spokojnej.