Piła mojego dzieciństwa i młodości. Wspomnienia

Niesamowity, barwny życiorys

To książka dla wszystkich, którzy chcieliby dowiedzieć się, jak wyglądało życie w tamtych czasach, z jakimi absurdami dnia codziennego trzeba było sobie radzić i jednakowo świadectwo na to, że mając niewiele, można w życiu wiele osiągnąć…

Niesamowity, barwny życiorys, który niejednego zaskoczy swą różnorodnością i niezliczoną ilością historycznych opisów miejsc oraz wydarzeń.

Cała recenzja na stronie:
https://www.instagram.com/p/B0utGkciItx/

Książka jest hołdem złożonym miastu położonemu nad rzeką Gwdą

Książka jest hołdem złożonym miastu położonemu nad rzeką Gwdą. Autor pragnie w ten sposób wyrazić mu wdzięczność i złożyć deklarację miłości za możliwość rozwoju i tworzenia, gdyż właśnie tutaj powstało najwięcej jego publikacji. Zawsze podkreślał, że stąd pochodzi i tu spędził najlepsze lata swojego dzieciństwa i młodości.

Uważam, że publikacja stanowi wartościową pozycję dla mieszkańców Piły, gdyż mogą w niej odnaleźć miejsca, których dziś już nie ma lub wyglądają one inaczej niż dawniej. Starsi, z pewnością z rozrzewnieniem powrócą myślami do minionych dni, natomiast młodsi ludzie, być może odkryją to miasto na nowo.

Cała recenzja: https://ezo-ksiazki.blogspot.com/2019/07/482-pia-mojego-dziecinstwa-i-modosci.html

Skłania do konkretnych refleksji

Nie czytałam wielu życiorysów, ale ten Arno Giese dał mi do myślenia. Doceniam go zwłaszcza za to, że skłonił mnie do konkretnych refleksji. Zastanowiłam się nad swoim życiem, własną przyszłością i tym, co chciałabym w życiu osiągnąć.

https://mcarllithoughts.blogspot.com/2019/07/arno-giese-pia-mojego-dziecinstwa-i.html

Piła z dawnych lat

Książka jest hołdem złożonym miastu położonemu nad rzeką Gwdą. Autor pragnie w ten sposób wyrazić mu wdzięczność i złożyć deklarację miłości za możliwość rozwoju i tworzenia, gdyż właśnie tutaj powstało najwięcej jego publikacji. Zawsze podkreślał, że stąd pochodzi i tu spędził najlepsze lata swojego dzieciństwa i młodości.

Wspomina przyjaciół, znajomych, członków rodziny, dawne zwyczaje, zabawy oraz życie zwykłych ludzi. Z sentymentem pisze o sekcji pilskich płetwonurków, szermierzach, pilskich muzykach, bractwo kurkowym „Tęcza“. Przedstawia sylwetki niektórych pilan, takich jak małżeństwo Pischke, inżynier Kazimierz Łapka, Felka Kurpinkaz Chodzieży czy ks. Jan Klimkowski i wielu innych. Tym samym odczarowuje panujące obecnie przekonanie, że w czasach socjalistycznych działy się tylko złe rzeczy. Oczywiście piętnuje działania ówczesnych władz miasta za ich niektóre decyzje ale też pokazuje pozytywne aspekty ówczesnych lat oraz przedstawia sprawy, które go obecnie martwią.

Cała recenzja: https://ezo-ksiazki.blogspot.com/2019/07/482-pia-mojego-dziecinstwa-i-modosci.html