Od niechcenia

Pilecam

Ale to co powyżej to tylko tło całej opowieści. Wróćmy do Andrzeja i jego życia.. Ksiązka podzielona jest w sumie na dwie części.. Początek.. Chłopak ze wsi zaskakująco dobrze zaczyna sobie radzić w stolicy – zdobywa uznanie i szacunek, a później dzięki różnym znajomościom i kombinacjom staje się bardzo bogatym człowiekiem ( tylko, że w tamtych czasach nawet nie miał jak korzystać z tego bogactwa..co nic nie można było kupić ).. Opowiada o swoich przygodach z kobietami, przelotnych przygodach. I przyznam, ze czytają te opisy, mimo żartobliwego tonu, no nie przepadałam za Andrzejem i kilkukrotnie cisnęły mi się na usta mało przyjemne słowa skierowane w jego kierunku.
Wspaniałe życie i przygody Andrzeja zaskakująco i nagle kończą się. Ulega on wypadkowi i zmuszony jest poruszać się na wózku inwalidzkim. I tu zaczyna się druga część książki – o Andrzeju, który walczy by stanąć na nogi. Rehabilitacja i ciągła walka.. A czy uda mi się na nogi stanąć ( i mentalnie i realnie ) to Wam nie powiem – musicie przeczytać książkę :)

„Odniechcenia” pokazuje nam, że nasze życie to sinusoida i że tak naprawdę składa się ze wzlotów i upadków..
Jedyne co nie bardzo mi gra w tej książce, to okładka. W żaden sposób nie sugeruje nam zawartości książki, a szkoda bo myślę, że choć mała podpowiedź o czym jest treść mogłaby zachęcić więcej osób do sięgnięcia po tę pozycję.

http://www.kosmetykipanidomu.pl/2019/07/od-niechcenia-lmierzejewski-polski.html

Dla wytrwałych

Zaletą i urokiem książki „Od niechcenia” są czasy, w których żyje bohater - opowiada o latach 60-tych, kiedy to wszystkiego brakowało, a jak były pieniądze to i tak nie można było za nie nic kupić. „Od niechcenia” zawiera całą historię życia Andrzeja - od egzaminów na Politechnice po szalone życie studenckie. Sam autor, Leszek Mierzejewski, opowiada w jednym z wywiadów, że jest to autentyczna historia opowiedziana przy jednym z wyjazdów na ryby lub na polowanie. Niestety jest to mocno odczuwalne, gdyż historia nie wciąga, ma bardzo dużo przerywników w postaci mało zabawnych anegdotek. Trudno zgodzić się z autorem, że jest to jego najlepsza powieść.

Bohater Andrzej jest mistrzem w zdobywaniu majątku i upragnionej pozycji bogatego właściciela. Pomagają temu czasy, w których można było się bardzo szybko wzbogacić. Niestety nie idzie to w parze z bogactwem wewnętrznym. Pomysł na historię jest arcyciekawy, brakuje jednak polotu, luzu i ironii właściwej dla opowiadania nietypowych historii. Tylko dla wytrwałych.

http://dlalejdis.pl/artykuly/od_niechcenia_recenzja

Pozytywnie nakręca

Wczoraj zakończyłem czytać książkę (zresztą po raz pierwszy autorstwa Leszka Mierzejewskiego) pt. "Od niechcenia" i jestem pozytywnie nakręcony, bo ubawiłem się i przypomniałem sobie lata 60, 70... Wiele scen z życia bohatera, przypominają mi moje lata studenckie, tylko, że ja studiowałem w Gdańsku i dorabiałem w Spółdzielni Studenckiej. Książkę czyta się bez znudzenia i z uśmiechem na ustach. Muszę przeczytać inne książki Leszka Mierzejewskiego, a w szczególności, tak zalecaną: "Siedemnaście i pół miliona"

PRL z dystansem

Początkowo podeszłam do książki sceptycznie, tym bardziej, że okładka nie zdradza o czym ona opowiada. Pośród kolorowych maźnięć na żółtym tle widać dwie osoby o niesprecyzowanych twarzach. Patrząc na tę grafikę, trudno domyśleć się, że historia przestawiona na kartach powieści porusza zagadnienia z tzw. PRL - u.

Autor opowiada o nich lekkim stylem, z dużą dozą humoru i dystansem do wydarzeń, jakie miały miejsce w tamtym czasie. Fabuła została ujęta w dwóch częściach. Pierwsza z nich toczy się w latach młodości głównego bohatera do chwili, gdy ulega ona wypadkowi, w efekcie którego musi poruszać się na wózku inwalidzkim. Druga część pokazuje jego życie po wypadku, czas rehabilitacji, sile woli i samozaparciu, dzięki którym Andrzej po raz kolejny staje na nogi i to dosłownie...

Cała recenzja na moim blogu: https://ezo-ksiazki.blogspot.com/2018/12/446-od-niechcenia.html