Zobacz większe Inny
WPS0304
Nowy produkt
Jaka powinna być poezja? Skomplikowana, przesycona zawiłymi metaforami, czy może prosta, ale trafiająca do każdego czytelnika?
Dotycząca spraw ważnych, trudnych, czy skupiająca się na codzienności? Refleksyjna? Długo pozostająca w pamięci?
| Autor | Aleksandra J. Starostecka |
| ISBN | 978-83-8119-160-9 |
| Wydawnictwo | Psychoskok |
| Rok wydania | 2018 |
| Oprawa | Miękka |
| Liczba stron | 90 |
| Format | 140x200 |
| Wysyłamy w: | 48h - 72h + czas dostawy |
Jaka powinna być poezja? Skomplikowana, przesycona zawiłymi metaforami, czy może prosta, ale trafiająca do każdego czytelnika?
Dotycząca spraw ważnych, trudnych, czy skupiająca się na codzienności? Refleksyjna? Długo pozostająca w pamięci?
Istnieją wiersze, które w prostych słowach opowiadają o rzeczach wielkich. Garść umiejętnie dobranych słów, które chwytają za serce. Proste frazy, które stanowią podstawę rozważań filozoficznych. Dwa zdania, które są w stanie odmienić życie czytelnika. Zmotywować do działania, wzruszyć, skłonić do zastanowienia się nad sobą. Wersy powtarzane jak mantra w gorsze dni. Słowa czytane codziennie przed snem lub na dobry początek dnia. Tomik wierszy, który towarzyszy codziennym sprawom. „Inny” Aleksandry Starosteckiej to zbiór krótkich wierszy, które swą prostotą chwycą za serce każdego. Pozwalają zatrzymać się w codziennym biegu i pomyśleć o sobie, swoim życiu. Stanowią połączenie filozofii codzienności z pięknem krajobrazu Beskid, które są wielką miłością poetki.
Polecam
Tom „INNY” Aleksandry J. Starosteckiej zawiera utwory poetyckie w czterech podtytułach: KOLORY, ODDECHY, ZMARSZCZKI, ZAPISKI Z KALENDARZA. W każdym z nich pełne refleksji wiersze dotykają życia, miłości, przemijania, starości. Wielokrotnie również nawiązują do przyrody i ukochanych gór. Ostatnią, czwartą część zbioru tworzą zapisy w formie aforystycznej oraz interesujące „Lęk i dotyk” i „Nadzieja”.
Aleksandra J. Starostecka jest poetką osobną, a i oryginalną w sposobie ujmowania swojego świata w formę wiersza. Stawia pytania, wcale nie retoryczne, jest świadoma, że sztuka nie może posługiwać się dydaktycznymi sugestiami.
Intrygujący tytuł "Inny" jest sugestywny, jednocześnie tkwi w nim subtelna przekora. To klarowny zestaw utworów w czterech odsłonach- rozdziałach o świeżych sformułowanych obrazach.
Polecam!
Inny
Autorka w wierszach zamieściła refleksje dotyczące sprzecznych emocji oraz przemijania. Poruszona zostaje tematyka straty kogoś bliskiego, ale i też np. wiersza czy niemiłosiernie szybko upływającego czasu. Wiąże się to z postępującymi zmianami w ciele i duszy. Istotną rolę odgrywa natura, do której nawiązuje okładka. Poetka w niektórych wierszach wspomina o górach, przywołuje Tatry, ale więcej uwagi poświęca Bieszczadom.
http://zaciszelenki.blogspot.com/2018/05/inny-aleksandra-j-starostecka.html
W poetyckim świecie Aleksandry J. Starosteckiej
W „Innym” bywa i przewrotnie – na zasadzie zaprzeczeń poetka buduje zestawy pytań i rozważań o metafizycznej proweniencji. Podmiot pragnie odrzucić wszelkie myślenie, roztrząsanie problemów, zastanawianie się nad sensem przeznaczenia. Wydaje się, że chce po prostu odnaleźć uczucia, których szuka, i się w nich zatracić, ale to właśnie te wszystkie postanowienia typu nie dotykać ciemności czy nie dotykać ciszy sprawiają, że czytelnik dostaje nieco tajemniczy, ale jednak jakiś, obraz sytuacji lirycznej podmiotu.
W tych wierszach autorka znakomicie ujęła ścieranie się sprzecznych emocji podmiotu. Ta ambiwalencja najczęściej dotyczy (a jakże!) miłości. Z jednej strony kobieta czeka, tęskni, pragnie, z drugiej podaje w wątpliwość swoją zdolność przyjmowania (a może i odwzajemniania?) tego uczucia. Zraniona (nagłym?) odejściem lub zawiedziona w przeszłości czuje się skrzywdzona, brakuje jej zaufania, boi się, choć jej potrzeba bliskości coraz silniej domaga się o zaspokojenia.
Kobieta nieustannie musi godzić się ze stratą. Nie tylko kogoś bliskiego, uczucia, wiersza w głowie układanego, ale przede wszystkim czasu. Ma świadomość zmian zachodzących w ciele i duszy, coraz bardziej odczuwa niedosyt chwili. Mimo ciągłych wahań konsekwentnie kroczy w nieznaną przyszłość, chwytając się każdego przebłysku wiary, że jeszcze w rozpalonym słońcu, kamienistym potokiem popłyną nadzieja i miłość.
http://szuflada.net/inny-aleksandra-j-starostecka
