Między snem a jawą

Czy sny mogą przybrać realny kształt, a „dobry duch”, który nas chroni stać się namacalny? W przypadku Ewy Boguckiej scenariusz ten jest jak najbardziej prawdziwy. Młodej dziennikarki los nie oszczędzał nigdy, i może dlatego zawsze miała wrażenie, że towarzyszy jej niematerialna i nieuchwytna siła. Swego rodzaju wróg, który choć nigdy nie ujawnił swego oblicza stoi tuż obok. Na całe szczęście zło zawsze ściera się z dobrem, dlatego „dobry duch” zawsze zdaje się czuwać nad jej bezpieczeństwem.

Historia Ewy rozgrywa się na charakterystycznym tle społeczno- politycznym. Trafiamy w czasy PRL-u, zmierzamy do okresu pierwszej „Solidarności” i stanu wojennego, by mierzyć się z bezpieką. Ewie niezwykle ciężko będzie zaznaczać własne stanowisko i budować stabilne życie skoro z jednej strony odczuwa nacisk antykomunistycznych rodziców- repatriantów, a z drugiej indoktrynacji komunistycznej.

Ewa szuka azylu w czytanych książkach, erotycznych przygodach, a nawet małżeństwie, tyle że pragnienie miłości zaspokaja dopiero patriotyzm. Miłość do ojczyzny nakazuje dołączyć do ruchu „Solidarności”, niestety „zły duch” zamierza jej przeszkodzić. Ewa wyląduje w więzieniu, a następnie szpitalu psychiatrycznym, na całe szczęście „dobry duch” nie zapomni o niej, a nawet przybierze materialną postać…