Lawina

Lawina to pseudonim z czasów wojny głównego bohatera powieści, chirurga, Jędrka Madeja, lecz ta prawdziwa, śnieżna, która zejdzie w Białym Jarze, odegra w jego życiu istotną rolę i to nie jeden raz. Po odbyciu kary trzech lat więzienia, za walkę w szeregach AK, Madej w 1948 roku wychodzi na wolność. Na mocy nakazu pracy trafia do szpitala w Kowarach, uroczego miasteczka u podnóży Karkonoszy. Po tragicznych przejściach i stracie najbliższej rodziny liczy, że w tym nieznanym miejscu, z dala od wspomnień, rozpocznie nowe życie. Jego oczekiwania okazują się płonne.

            Od pierwszego dnia pobytu orientuje się, że Kowary to miasteczko – twierdza, skrywające w sobie jakąś mroczną tajemnicę. Świadczą o tym liczne patrole milicji i wojska, rewizje i częste przesłuchania w jednostce KBW w Jeleniej Górze. Przez przypadek Madej wpada na trop jeszcze jednej tajemnicy – dziwnych fotografii wykonanych przez Niemców podczas wojny. Wędrując tropem miejsc przedstawionych na zdjęciach, usiłuje rozwiązać tę zagadkę. Przeciwko sobie ma bezwzględnego oficera KBW, porucznika Jenota, pana życia i śmierci, otoczony jest siatką bliżej nieznanych donosicieli, a w okolicy grasuje Wehrwolf. Także życie osobiste łata z trudem. Zakochany, odnosi wrażenie, że w końcu i do niego uśmiechnęło się szczęście. Jednak to tylko złudzenie. Madej i jego ukochana znaleźli się w śmiertelnej pułapce, z której mogą się uwolnić, podejmując bardzo ryzykowną grę, ale misternie ułożony plan rozsypuje się jak domek z kart. Muszą na szali położyć własne życie i zaryzykować raz jeszcze.