Powieść „Kleszcz” można zaliczyć do gatunku political fiction, i kryminału, ale rozbudowana treść naznaczona została także wątkami filozoficznymi i psychologicznymi. Poznając tytułowego „Kleszcza” wnikamy w najciemniejsze zakamarki ludzkiej duszy i zaczynamy rozumieć jak destrukcyjną siłą dla ludzkiej psychiki może być władza.
Z całą pewnością „Kleszcz” to kryminał nietypowy, ponieważ od początku będziemy wiedzieć kto i dlaczego dokonał zbrodni. Wnikając w akcję uświadomimy sobie jednak, że sprawstwo nie jest tak oczywiste. Poznanie Antoniego Koszona i Mirosława Wrocławskiego wzbudzi bowiem wiele wątpliwości.
Najważniejsza i dla wielu z pewnością najciekawsza będzie postać tytułowego „Kleszcza”- Józefa Zybertowicza, który jako Inkwizytor Sądu Białej Róży zdaje się bezwzględny. Zybertowicz wyróżnia się z tłumu ze względu na swą wadę anatomiczną i nieatrakcyjną aparycję, ale najobrzydliwsza zdaje się jego chora psychika. Na chwilę obecną Kleszcz jest ważną personą, która z lubością poniża i upokarza innych, nim do tego doszło musiał jednak przejść trudną drogę jako ułomne, odrzucane dziecko, a następnie dorastający człowiek.
W powieści spotkamy także Bonarskiego, na którym pragnie zemścić się Kleszcz. Dla czytelników, którzy znają wcześniejsze książki autora będzie to przyjemne spotkanie ze starym „znajomy” dla innych całkiem nowa, interesująca postać.
