Czas zapominania

Poszukiwanie sensu własnego istnienia nasuwa niezliczone ilości pytań. Sposób w jaki postrzegamy siebie i świat warunkuje nasze działania, ale może gdy na moment przystaniemy, by „dostać” się głębiej okaże się, że będziemy w stanie stać się lepszymi ludźmi?

Tomik wierszy „Czas zapominania” ma za zadanie skłonić nas do refleksji. Zachęcić do rozważań nad własną egzystencją. Odpowiednie słowo, skojarzenie myśl może bowiem sprawić, że dostrzeżemy siebie w nowym świetle.

Danuta Pasieka swobodnie przemierza labirynty myślowe, wierząc, że człowiek odnajduje spełnienie dopiero po śmierci. Czytelnik może doznać swego rodzaju szoku mierząc się z zagadnieniem skończoności, ale jest to konieczny etap, który pozwala głębiej rozważyć i docenić doczesność. Autorka przekonana, iż nadzieja, dobre słowo i wiara jest w stanie wyzwolić w nas wszystko co najlepsze, skonstruowała tomik w bardzo przemyślany sposób. Brak tutaj przypadkowości, która ustępuje miejsca określonemu porządkowi, który podkreśla wymowę całości.