Zostawiam czas i biorę marzenia

Tomik wierszy Mirosława Morgały. Zawiera utwory o różnorodnej tematyce, ale w dużej mierze refleksyjne i o wymiarze ogólnoludzkim. Osobą mówiącą w wierszach jest mentor, doświadczony człowiek, który snuje refleksje o fundamentalnych sprawach ludzkiej egzystencji: miłości, radości życia, przemijaniu, bólu czy gniewie. Wiersze są skierowane do każdego czytelnika, tego bardziej i mniej doświadczonego, właśnie z powodu uniwersalnej tematyki i wybrzmiewającej ponadczasowej prawdzie dotyczącej doceniania tego, co mamy i kierowania się w życiu dobrem i miłością do drugiego człowieka.

Wiersz „Nasz sposób”, który rozpoczyna tomik jest wyraźną motywacją dla czytelnika, aby porzucił nadzieje, że kiedyś będzie stabilnie, a raczej znalazł radość w potyczkach i kierował się wdzięcznością:

Masz zdrowie człowieku, masz ręce, Masz głowę na karku i rozum swój, Zadbaj o swoje stęsknione miłości serce, Porzuć bezsensowny ślepy bój. Czasem mamy to, czego nam potrzeba, Niedaleko, nieraz tuż koło siebie, A my sięgamy niepotrzebnie wyżej nieba, Zamiast twardo stąpać po żyznej glebie.